شاید حرف مشترک خیلی از برنامه نویسا این باشه که برنامه نویسی شروعی سخت ولی ادامه‌ای شیرین دارد. وقتی شروع به یادگیری برنامه نویسی کامیپوتر می‌کنید اشتباهاتی دارید که شاید واقعا بچه گانه به حساب بیاید ولی سروکله زدن با همین اشتباهات و یافتن دلیل کار نکردن برنامه برای خیلی از افراد شیرین است.
تقریبا تمام کتاب‌های برنامه نویسی اولین هدفی که دارند چاپ پیام Hello World می باشد. به نظر بنده مهم نیست چه زبان برنامه نویسی‌ای را برای شروع انتخاب می‌کنید. مهم این است که فقط یکی را خوب یادبگیرید. باور کنید که اگر یک زبان را به خوبی یاد بگیرید یک هفته‌ای می‌توانید با یک زبان برنامه نویسی جدید برنامه بنویسید.
جایی می‌خواندم یک برنامه نویس که خود مولف کتاب‌های متعددی بود مثال جالبی آورد. این نویسنده می‌گفت برنامه نویسی مانند نوشتن کتاب است با این تفاوت که جا انداختن یک نقطه و یا ویرگول کل برنامه را از کار می‌اندازد. شاید اگر یک نویسنده یک جای نوشته خود یادش برود ویرگول بگذارد ذهن ما یا اصلا متوجه این خلا نمی‌شود و یا حتی اگر بشود به صورت نا خودآگاه برای خواننده قابل فهم خواهد بود، حال آن‌که کامپیوتر این گونه نیست و بدلیل نداشتن هیچ گونه استنتاج و نتیجه گیری ذاتی نمی‌تواند این خلا را درک کرده و برنامه متوقف می‌شود.
معمولا می‌توان گفت که برنامه‌های کوچک مشکلات و چالش های کمتری نسبت به برنامه‌های بزرگ دارند که البته این اصل همیشه درست نیست.
گاهی برنامه‌ای را با 1000 خط کد می‌نویسید که سال دیگر وقتی به آن نگاه کنید می‌توانید طول آن را به 100 خط کاهش دهید.
خطایابی برنامه‌های نوشته شده هم برای خود یک چالش جدی است که گاهی چند دقیقه، چند ساعت و یا حتی چند روز از شما وقت می‌گیرد.
ما در هیتوس قصد داریم برنامه نویسی را در سطوح متفاوت با هم یادبگیریم تا بتوانیم پروژه‌های کاربردی را برای بازار کار آماده کنیم.
خوشحال می‌شویم اگر نظرات، پیشنهاد و یا سوالات شما را در انتهای پست‌ها ببینیم.
با هیتوس همراه باشید و پیشرفت کنید.
